Ogólne Niemieckie Warunki Spedycyjne (ONWS)

Preambuła

Stosowanie niniejszych warunków zalecane jest od dnia 1 stycznia 2003 r. przez Federalne Zrzeszenie Przemysłu Niemieckiego, Federalne Zrzeszenie Niemieckiego Handlu Hurtowego i Zagranicznego, Federalne Zrzeszenie Spedycji i Logistyki, Niemiecką Izbę Przemysłowo-Handlową, Główne Zrzeszenie Niemieckiego Handlu Detalicznego. Niniejsze zalecenie nie jest wiążące. Strony umowy mają prawo dokonać porozumień odmiennych od treści niniejszego zalecenia.

1. Obowiązek ochrony interesów i zachowania staranności
Spedytor jest zobowiązany do ochrony interesu zleceniodawcy oraz do wykonywania swoich czynności ze starannością rzetelnego kupca.
2. Zakres zastosowania
2.1 ONWS obowiązują dla umów przewozu obejmujących wszelkiego rodzaju czynności, bez względu na to, czy dotyczą one spedycji, przewozu, magazynowania czy innych czynności zaliczających się standardowo do branży spedycyjnej. Obejmują one także typowe dla spedycji usługi logistyczne, jeżeli mają one związek z przewozem lub magazynowaniem towarów.
2.2 W przypadku czynności wynikających z umowy spedycji w rozumieniu § 453 do § 466 kodeksu handlowego spedytor jest zobowiązany do zawarcia jedynie takich umów, które będą niezbędne dla realizacji niniejszych usług, o ile wiążące lub wynikające z Ogólnych Warunków Handlowych (OWH) przepisy prawne nie stanowią inaczej.
2.3 ONWS nie dotyczą transakcji, których wyłącznym przedmiotem są
– prace związane z pakowaniem,
– przewóz w ramach przeprowadzek lub magazynowanie związane z przeprowadzką,
– prace związane z obsługą dźwigu lub prace montażowe oraz transport ładunków ciężkich lub wielkogabarytowych z wyjątkiem czynności przeładunkowych spedytora,
– przewóz i magazynowanie mienia przeznaczonego do odholowania lub zabezpieczenia.
2.4 ONWS nie znajdują zastosowania w przypadku umów przewozu zawieranych z konsumentami. Konsument oznacza osobę fizyczną, która zawiera umowę w celu, którego nie można przypisać ani do jej działalności gospodarczej, ani do wykonywanej przez nią samodzielnej działalności zawodowej.
2.5 Jeżeli zwyczaje handlowe lub postanowienia ustawowe odbiegają od ONWS, wówczas pierwszeństwo mają ONWS, chyba że postanowienia ustawowe lub OWH są bezwzględnie obowiązujące. W przypadku umów przewozu obejmujących transport lotniczy, morski, śródlądowy lub multimodalny możliwe jest zawarcie odmiennych porozumień zgodnie z przewidzianymi w takim przypadku specjalnymi warunkami przewozu.
2.6 Spedytor jest uprawniony do uzgodnienia standardowych warunków handlowych osób trzecich.
2.7 W relacji między spedytorem pierwszym a spedytorem pośredniczącym obowiązują ONWS jako Ogólne Warunki Handlowe spedytora pośredniczącego.
3. Zlecenie, błąd transferu, zawartość, specjalne rodzaje ładunku
3.1 Zlecenia, polecenia, oświadczenia i powiadomienia obowiązują bez względu na formę. Późniejsze zmiany należy wyraźnie oznaczyć. Ciężar dowodu w zakresie zawartości oraz prawidłowego i kompletnego transferu spoczywa na tym, kto się na te kwestie powoła.
3.2 Jeżeli oświadczenia wymagają formy pisemnej, to na równi z nimi traktuje się transmisję danych oraz każdą inną czytelną formę, o ile pozwala ona zidentyfikować jej autora.
3.3 W chwili udzielenia zlecenia zleceniodawca jest zobowiązany do poinformowania spedytora, że przedmiotem umowy przewozu są:
– towary niebezpieczne
– żywe zwierzęta i rośliny
– towary łatwo psujące się
– towary szczególnie wartościowe i narażone na kradzież
3.4 Zleceniodawca jest zobowiązany podać w zleceniu adresy, znaki, numery, ilość, rodzaj i zawartość paczek, cechy towarów określonych w punkcie 3.3, wartość towarów dla celów ubezpieczenia ładunku oraz wszystkie inne okoliczności majce wyraźnie istotny wpływ na prawidłowe wykonanie zlecenia.
3.5 W przypadku towarów niebezpiecznych zleceniodawca podczas udzielania zlecenia jest zobowiązany do pisemnego powiadomienia spedytora o dokładnym rodzaju zagrożenia oraz – o ile to konieczne – o środkach ostrożności, jakie należy podjąć. Jeżeli towar jest ładunkiem niebezpiecznym w rozumieniu ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych lub innym towarem, dla którego przewozu lub magazynowania obowiązują specjalne przepisy prawa dotyczące ładunków niebezpiecznych, ich obsługi lub odpadów, zleceniodawca jest zobowiązany do przekazania wszelkich informacji niezbędnych dla prawidłowej realizacji zlecenia, w szczególności klasyfikacji zgodnie z obowiązującym prawem dotyczącym ładunków niebezpiecznych.
3.6 W przypadku szczególnie wartościowych lub narażonych na kradzież towarów (np. pieniądze, metale szlachetne, biżuteria, zegarki, kamienie szlachetne, dzieła sztuki, antyki, czeki, karty kredytowe, aktywne karty telefoniczne lub inne środki płatnicze, papiery wartościowe, walory, dokumenty, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, elektronika użytkowa, urządzenia telekomunikacyjne, sprzęt komputerowy i akcesoria komputerowe) oraz w przypadku towarów o rzeczywistej wartości wynoszącej 50 euro/kg i więcej, zleceniodawca jest zobowiązany do pisemnego poinformowania o tym spedytora w odpowiednim czasie przed przejęciem towaru przez spedytora, tak aby spedytor miał możliwość podjęcia decyzji o przyjęciu towaru i działań mających na celu bezpieczną i bezszkodową realizację zlecenia.
3.7 Jeżeli udzielone spedytorowi zlecenie nie jest zgodne z warunkami wymienionymi w punktach 3.3 – 3.6, wówczas spedytor ma prawo
– do odmowy przyjęcia towaru,
– do zwrotu przyjętego już towaru lub do przygotowania go do odbioru,
– do wysłania, przewozu lub przechowania towaru bez zawiadomienia zleceniodawcy oraz do żądania dodatkowego, odpowiedniego wynagrodzenia, jeżeli bezpieczna i bezszkodowa realizacja zlecenia wiąże się z wyższymi kosztami.
3.8 Spedytor nie ma obowiązku sprawdzania ani uzupełniania informacji, o których mowa w punktach 3.3 do 3.6.
3.9 Spedytor nie jest zobowiązany do sprawdzania autentyczności podpisów na jakichkolwiek powiadomieniach dotyczących towaru lub innych pismach, ani do sprawdzenia upoważnień osób podpisujących, chyba że istnieją uzasadnione wątpliwości dotyczące autentyczności lub upoważnień.
4. Opakowanie, udostępnienie pomocniczego sprzętu załadunkowego i opakowań, ważenie i sprawdzenie towaru
4.1 W razie braku ustaleń zlecenie udzielone spedytorowi nie obejmuje
4.1.1 pakowania towaru,
4.1.2 ważenia, sprawdzenia, działań związanych z utrzymaniem lub poprawą stanu towaru oraz jego opakowania, chyba że jest to standardowe działanie handlowe,
4.1.3 udostępnienia i wymiany palet lub innego pomocniczego sprzętu załadunkowego i opakowań. Jeżeli nie są one wymieniane na bieżąco, odbiór następuje jedynie wówczas, gdy zostanie udzielone nowe zlecenie. Nie dotyczy to sytuacji, gdy wymiana nie nastąpi z przyczyn leżących po stronie spedytora.
4.2 Za czynności wymienione w punkcie 4.1 przysługuje odrębne wynagrodzenie.
5. Odprawa celna
5.1 Zlecenie wysyłki do miejsca przeznaczenia znajdującego się zagranicą obejmuje zlecenie odprawy celnej, jeżeli bez niej przewóz do miejsca przeznaczenia nie jest możliwy.
5.2 Za wykonanie czynności związanych z odprawą celną spedytor może naliczyć dodatkowe wynagrodzenie poza faktycznie poniesionymi kosztami.
5.3 Zlecenie dostarczenia przesyłek z odprawą celną lub dostawy franco obejmuje upoważnienie spedytora do decydowania o realizacji niezbędnych formalności celnych oraz uiszczenia opłat nałożonych przez urząd celny.
6. Obowiązek zleceniodawcy dotyczący opakowania i oznakowania
6.1 Zleceniodawca jest zobowiązany do zamieszczenia na paczkach wyraźnych i trwałych oznaczeń niezbędnych do zgodnej ze zleceniem obsługi, takich jak adresy, znaki, numery, symbole dotyczące obsługi i cechy; stare oznakowania należy usunąć lub uczynić je nieczytelnymi.
6.2 Zleceniodawca jest ponadto zobowiązany
6.2.1 do znakowania paczek stanowiących jedną przesyłkę w sposób ułatwiający ich identyfikację jako jedną przesyłkę;
6.2.2 do takiego przygotowania paczek, aby dostęp do ich zawartości był niemożliwy bez pozostawienia widocznych śladów (taśma klejąca, pasy zabezpieczające lub podobne rozwiązania są wystarczające jedynie wówczas, gdy zostały przygotowane indywidualnie lub są trudne do podrobienia; owinięcie folią jest dopuszczalne jedynie wówczas, jeżeli jest ona zgrzewana);
6.2.3 w przypadku przesyłki zbiorczej obsługiwanej przez jednego spedytora, która składa się z kilku sztuk lub jednostek w obwodzie (największy obwód plus najdłuższa krawędź) poniżej 1 m, do połączenia ich w większe paczki;
6.2.4 w przypadku przesyłki stanowiącej ładunek wiszący, która składa się z kilku sztuk, do połączenia ich w grupy umożliwiające chwycenie i opakowane w zamknięte pokrowce;
6.2.5 do oznaczenia wagi na opakowaniach wynoszących min. 1000 kg wagi brutto zgodnie z ustawą o oznaczeniu wagi na ciężkich ładunkach transportowanych na statkach.
6.3 Paczki to pojedyncze sztuki lub utworzone przez zleceniodawcę w celu realizacji zlecenia jednostki, np. skrzynie, pojemniki siatkowe (gitterbox), palety, jednostki z uchwytami, zamknięte pojemniki ładunkowe, jak wagony kryte lub z plandeką, naczepy lub nadwozia wymienne, kontenery, chłodnie.
6.4 Jeżeli paczki nie spełniają warunków wymienionych w punktach 6.1 oraz 6.2, wówczas odpowiednie zastosowanie ma punkt 3.7.
7. Obowiązki kontrolne spedytora
7.1 Spedytor jest zobowiązany sprawdzić w punktach przejęcia
7.1.1 paczki pod kątem kompletności oraz identyfikacji, a także pod kątem widocznych uszkodzeń oraz stanu plomb i zamków oraz
7.1.2 udokumentować nieprawidłowości (np. w dokumentach towarzyszących lub na podstawie osobnego zawiadomienia).
7.2 Punktem przejęcia jest każde przejęcie paczek od jednej osoby prawnej przez drugą oraz dostawa na końcu każdego odcinka drogi transportu.
8. Pokwitowanie
8.1 Na żądanie zleceniodawcy spedytor wystawi potwierdzenie odbioru. W potwierdzeniu odbioru spedytor potwierdza jedynie liczbę i rodzaj paczek, a nie ich zawartości, wartość lub wagę. W przypadku towarów masowych, ładunków wagonowych itp., w razie wątpliwości, potwierdzenie odbioru nie stanowi potwierdzenia wagi brutto ani wyrażonej w inny sposób ilości towaru.
8.2 Na potwierdzenie dostawy spedytor jest zobowiązany zażądać od odbiorcy potwierdzenia odbioru paczek wymienionych w zleceniu lub w innych dokumentach towarzyszących. Jeżeli odbiorca odmówi wydania potwierdzenia odbioru, spedytor jest zobowiązany do uzyskania polecenia. Jeżeli towar został już rozładowany u odbiorcy, spedytor jest uprawniony do jego ponownego załadunku.
9. Polecenia
9.1 Polecenie dotyczące towaru pozostaje dla spedytora wiążące do momentu jego odwołania przez zleceniodawcę.
9.2 W przypadku niedostatecznego lub niemożliwego do wykonania polecenia spedytor może działać wedle własnego uznania i zgodnie z obowiązkiem.
9.3 Zlecenie obejmujące przechowanie towaru do dyspozycji osoby trzeciej nie może zostać odwołane po otrzymaniu przez spedytora dyspozycji osoby trzeciej.

10. Przelew za przewóz, płatność przy odbiorze
10.1 Zawiadomienie zleceniodawcy, iż zlecenie należy wysłać w formie nieopłaconej lub wykonać na koszt odbiorcy lub osoby trzeciej, nie ma wpływu na zobowiązanie zleceniodawcy wobec spedytora do zapłaty wynagrodzenia oraz poniesienia innych kosztów.
10.2 Zawiadomienie, o którym mowa w punkcie 10.1, nie obejmuje polecenia zapłaty przy odbiorze.
11. Terminy
11.1 W razie braku ustaleń terminy załadunku i dostawy nie są gwarantowane, podobnie jak określona kolejność wysyłki towarów realizowanej tym samym środkiem transportu.
11.2 Ustawowa odpowiedzialność spedytora za przekroczenie terminu dostawy pozostaje bez zmian.
12. Przeszkody
12.1 Przeszkody w wykonaniu usługi, których ryzyka nie ponosi spedytor, zwalniają go na okres ich trwania z zobowiązań, których spełnienie uniemożliwiły.
W razie zwolnienia, o którym mowa w zdaniu 1, spedytor i zleceniodawca są uprawnieni do odstąpienia od umowy, nawet jeżeli zlecenie zostało już częściowo zrealizowane.
W przypadku odstąpienia od umowy przez spedytora lub zleceniodawcę, spedytorowi przysługuje zwrot kosztów, które uznał on za niezbędne, lub które leżą w interesie zleceniodawcy.
12.2 Spedytor jedynie w ramach obowiązku zachowania staranności jest zobowiązany do sprawdzenia i poinformowania zleceniodawcy o tym, czy istnieją przeszkody natury ustawowej lub urzędowej w realizacji wysyłki (np. ograniczenia importowe lub eksportowe). Jeżeli jednak spedytor na podstawie informacji publicznych lub w trakcie negocjacji umowy sprawia wrażenie, iż posiada szczególną wiedzę w zakresie określonych rodzajów transakcji, jest on zobowiązany do odpowiedniego spełnienia powyższych obowiązków kontroli i informacji.
12.3 Akty publiczno-prawne, za które spedytor nie ponosi odpowiedzialności, nie naruszają praw spedytora wobec zleceniodawcy; zleceniodawca ponosi odpowiedzialność wobec spedytora za wszelkie skutki takich zdarzeń. Nie narusza to ewentualnych roszczeń spedytora wobec państwa lub innej osoby trzeciej.
13. Dostawa
Dostawa zostaje uznana za skuteczną w przypadku odbioru przesyłki przez każdą osobę obecną w przedsiębiorstwie lub gospodarstwie domowym odbiorcy, chyba że istnieją uzasadnione wątpliwości dotyczące uprawnienia tej osoby do odbioru.
14. Obowiązek spedytora do udzielenia informacji i wydania towaru
14.1 Spedytor jest zobowiązany do podania zleceniodawcy niezbędnych informacji, natomiast na żądanie poinformuje go o stanie realizacji zlecenia, a po wykonaniu zlecenia złoży raport; do ujawnienia kosztów będzie jednak zobowiązany jedynie wówczas, jeżeli działa na rachunek zleceniodawcy.
14.2 Spedytor jest zobowiązany do wydania zleceniodawcy wszystkiego, co otrzyma w celu realizacji zlecenia oraz co uzyska w ramach realizacji zlecenia.
15. Składowanie
15.1 Składowanie odbywa się zgodnie z wyborem spedytora, w jego własnych lub w obcych pomieszczeniach magazynowych. Jeżeli spedytor składuje towar w obcym magazynie, wówczas jest on zobowiązany do niezwłocznego podania zleceniodawcy na piśmie nazwy tego magazynu lub nazwiska osoby zarządzającej magazynem oraz adres magazynu lub podać te dane na dokumencie magazynowym, jeżeli taki został wystawiony.
15.2 Zleceniodawca ma prawo do przeprowadzenia oględzin pomieszczeń magazynowych lub zlecenia takich oględzin. Zastrzeżenia lub reklamacje dotyczące przechowywania towaru lub wyboru pomieszczenia magazynowego zleceniodawca musi zgłosić niezwłocznie. Jeżeli zleceniodawca nie skorzysta z prawa do przeprowadzenia oględzin, oznacza to wówczas, iż zrzeka się on z możliwości zgłoszenia wszelkich zastrzeżeń dotyczących sposobu przechowywania towaru, o ile wybór pomieszczenia magazynowego i przechowywanie odbywało się z zachowaniem staranności rzetelnego spedytora.
15.3 Zleceniodawca ma prawo wejść na teren magazynu wyłącznie w towarzystwie spedytora oraz w godzinach jego pracy.
15.4 Jeżeli zleceniodawca podejmie działania dotyczące towaru (np. pobranie próbki), wówczas spedytor może zażądać ustalenia wspólnie ze zleceniodawcą ilości, wagi i stanu towaru. Jeżeli zleceniodawca nie spełni tego żądania, odpowiedzialność spedytora za stwierdzone później szkody zostaje wyłączona, chyba że szkoda nie ma związku z dokonanymi czynnościami związanymi z towarem.
15.5 Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za wszelkie szkody wobec spedytora, innych osób składujących towary lub pozostałych podmiotów trzecich, jakie zostały wyrządzone przez niego, jego pracowników lub osoby pracujące na jego zlecenie podczas wejścia lub wjazdu do magazynu lub na teren magazynu, chyba że zleceniodawca, jego pracownicy lub osoby pracujące na jego zlecenie nie ponoszą winy za takie szkody.
15.6 W razie różnic inwentaryzacyjnych spedytor może w przypadku jednoczesnych braków i nadwyżek w towarze tego samego zleceniodawcy dokonać wyrównania stanu magazynowego pod względem wartościowym.
15.7 Jeżeli spedytor posiada uzasadnione wątpliwości, czy wartość towaru zabezpiecza jego roszczenia, przysługuje mu prawo do wyznaczenia zleceniodawcy odpowiedniego terminu, w którym ten zadba o zabezpieczenie roszczeń spedytora lub o przechowanie towaru w innym miejscu. Jeżeli zleceniodawca nie spełni tego żądania, spedytor będzie uprawniony do złożenia wypowiedzenia bez zachowania okresu wypowiedzenia.

16. Oferty i wynagrodzenie
16.1 Oferty spedytora oraz dokonane z nim ustalenia dotyczące cen i usług zawsze dotyczą tylko wymienionych z nazwy usług własnych lub usług podmiotów trzecich oraz tylko towaru o standardowych gabarytach, standardowej wadze i standardowych właściwościach; zakładają standardowe, niezmienione warunki transportu, niezakłócone drogi transportu, możliwość bezpośredniej natychmiastowej dalszej wysyłki oraz dalsze utrzymanie dotychczasowych warunków frachtu, sytuacji walutowej i taryf, jakie stanowiły podstawę umowy, chyba że zmiany były możliwe do przewidzenia przy uwzględnieniu okoliczności. Adnotacja o treści „plus standardowe wydatki dodatkowe” uprawnia spedytora do dodatkowego naliczenia opłat i wydatków specjalnych.
16.2 Wszystkie oferty spedytora obowiązują tylko w przypadku niezwłocznego przyjęcia określonego zlecenia do natychmiastowego wykonania, o ile oferta nie stanowi inaczej, i tylko wówczas, jeżeli przy udzielaniu zlecenia oferta została uwzględniona.
16.3 W przypadku wypowiedzenia lub wycofania zlecenia, spedytorowi przysługują roszczenia zgodnie z § 415, § 417 kodeksu handlowego.
16.4 W przypadku późniejszego wycofania zlecenia pobrania lub zlecenia inkasa należności, lub w przypadku braku zapłaty, spedytor może pobrać prowizję.
16.5 Jeżeli odbiorca odmawia przyjęcia dostarczonej przesyłki lub jeżeli dostawa jest niemożliwa z przyczyn, za które spedytor nie ponosi odpowiedzialności, spedytorowi przysługuje zapłata za zwrotny przewóz towaru w takiej samej wysokości jak za dowóz.
17. Koszty spedytora, prawo do zwolnienia z obowiązku
17.1 Spedytorowi przysługuje prawo do zwrotu wydatków, jakie mógł uznać za niezbędne zgodnie z okolicznościami.
17.2 Zlecenie przyjęcia dostarczonego towaru upoważnia spedytora, ale go nie zobowiązuje, do założenia opłat za fracht, założenia płatności przy odbiorze, opłat celnych, podatków i innych opłat czy wydatków.
17.3 Na żądanie zleceniodawca jest zobowiązany do natychmiastowego zwolnienia spedytora z roszczeń z tytułu frachtu, wpłat lub składek na wypadek awarii, opłat celnych, podatków oraz innych opłat, którymi zostanie obciążony spedytor, w szczególności jako podmiot uprawniony do dysponowania lub jako posiadacz cudzego towaru, jeżeli spedytor nie ponosi za nie odpowiedzialności. Spedytor jest uprawniony do podjęcia odpowiednich działań według własnego uznania mających na celu jego zabezpieczenie lub zwolnienie z odpowiedzialności. Jeżeli nie zachodzi konieczność natychmiastowego działania, spedytor jest zobowiązany do uzyskania polecenia.
17.4 Zleceniodawca jest zobowiązany do poinformowania spedytora w odpowiednim czasie, w sposób powszechnie przyjęty dla stosunków handlowych, o wszelkich zobowiązaniach publiczno-prawnych, np. związanych z przepisami celnymi lub istniejących wobec podmiotów trzecich, np. związanych z ochroną znaków firmowych, które są związane z posiadaniem towaru, o ile na podstawie oferty spedytora nie można przyjąć, iż zobowiązania te są mu znane.
18. Faktury, waluta obca
18.1 Faktury spedytora należy regulować natychmiast.
18.2 Spedytor, według własnego uznania, ma prawo domagać się od zleceniodawców lub odbiorców zagranicznych zapłaty w ich walucie krajowej lub w walucie niemieckiej.
18.3 Jeżeli spedytor posiada zobowiązania w walucie obcej lub pokryje koszty w walucie obcej, wówczas ma prawo domagać się zapłaty w walucie obcej lub w walucie niemieckiej. Jeżeli zażąda zapłaty w walucie niemieckiej, wówczas należność zostanie przeliczona według kursu urzędowego obowiązującego w dniu zapłaty, chyba że należy ją zapłacić lub zapłacono według innego udokumentowanego kursu.
19. Potrącenie, zatrzymanie
W odniesieniu do roszczeń wynikających z umowy przewozu i związanych z nią roszczeń pozaumownych potrącenie lub zatrzymanie jest dopuszczalne wyłącznie wobec należnych roszczeń wzajemnych, które pozostają bezsporne.
20. Prawo zastawu i zatrzymania
20.1 Spedytorowi przysługuje prawo zastawu i prawo zatrzymania towarów lub innego majątku pozostającego w jego dyspozycji w związku z wszelkimi wymagalnymi i niewymagalnymi roszczeniami, jakie przysługują mu z tytułu wykonanych na rzecz zleceniodawcy czynności wymienionych w punkcie 2.1. Prawo zastawu i prawo zatrzymania nie wykracza poza ustawowe prawo zastawu i prawo zatrzymania.
20.2 Spedytor może wykonywać prawo zastawu lub prawo zatrzymania w odniesieniu do roszczeń związanych z innymi zawartymi ze zleceniodawcą umowami przewozu jedynie wówczas, gdy są one bezsporne lub gdy sytuacja majątkowa dłużnika grozi brakiem zaspokojenia roszczeń spedytora.
20.3 Miesięczny termin określony w § 1234 kodeksu cywilnego zostaje we wszystkich przypadkach zastąpiony terminem dwutygodniowym.
20.4 Jeżeli zleceniodawca popadnie w zwłokę, spedytor po przedstawieniu groźby sprzedaży może sprzedać z wolnej ręki taką ilość znajdujących się w jego posiadaniu towarów i majątku, jaka według jego uznania jest niezbędna do zaspokojenia jego roszczeń.
20.5 Za sprzedaż rzeczy zastawionej lub sprzedaż w celu zaspokojenia roszczeń we wszystkich przypadkach spedytor może naliczyć prowizję od sprzedaży od przychodu netto w wysokości stawek obowiązujących w danym miejscu.
21. Ubezpieczenie towaru
21.1 Spedytor ubezpieczy towar (np. ubezpieczenie transportowe lub ubezpieczenie na okres magazynowania) w wybranym przez siebie towarzystwie ubezpieczeniowym, jeżeli otrzyma takie zlecenie od zleceniodawcy przed przekazaniem towaru. Jeżeli ze względu na rodzaj towaru podlegającego ubezpieczeniu lub z innego powodu spedytor nie może zapewnić ochrony ubezpieczeniowej, jest on zobowiązany do niezwłocznego poinformowania o tym zleceniodawcy.
21.2 Spedytor jest uprawniony, ale nie zobowiązany, do ubezpieczenia towaru, jeżeli jest to w interesie zleceniodawcy. Spedytor może przypuszczać, że ochrona ubezpieczeniowa leży w interesie zleceniodawcy, w szczególności gdy
– spedytor ubezpieczył towar w ramach wcześniejszej umowy przewozu,
– zleceniodawca podał w zleceniu wartość towaru (punkt 3.4).
Przypuszczenie przemawiające za zainteresowaniem ochroną ubezpieczeniową nie jest uzasadnione w szczególności, gdy
– zleceniodawca pisemnie zabronił zawarcia ubezpieczenia,
– zleceniodawca jest spedytorem, przewoźnikiem lub podmiotem oferującym usługi magazynowania.
21.3 Spedytor jest zobowiązany do podjęcia decyzji według własnego uznania w zakresie rodzaju ubezpieczenia oraz do zawarcia go na typowych dla rynku warunkach, chyba że zleceniodawca wyda spedytorowi na piśmie inne polecenie wskazując sumę ubezpieczenia oraz rodzaje ryzyk, jakie ma obejmować ubezpieczenie.
21.4 Jeżeli spedytor jest ubezpieczającym i działał na zlecenie zleceniodawcy, jest zobowiązany do przedłożenia na żądanie rachunku zgodnie z punktem 14.1. W takim przypadku spedytor jest zobowiązany do pobrania składki za każdą poszczególną umowę przewozu zgodnie ze zleceniem, do jej udokumentowania oraz do jej odprowadzenia w pełnej wysokości na rachunek towarzystwa ubezpieczeniowego wyłącznie w celu pokrycia tego ubezpieczenia.
21.5 Poza zwrotem kosztów spedytorowi przysługuje specjalne dodatkowe wynagrodzenie za zawarcie ubezpieczenia, pobranie kwoty odszkodowania oraz inne czynności związane z obsługą formalności ubezpieczeniowych w przypadku zdarzeń ubezpieczeniowych i awarii.
22. Odpowiedzialność spedytora, odstąpienie od roszczeń odszkodowawczych
22.1 Spedytor ponosi odpowiedzialność za wszystkie swoje działania (punkt 2.1) zgodnie z przepisami prawa. Obowiązują jednak poniższe regulacje, o ile bezwzględnie obowiązujące przepisy prawne lub przepisy wynikające z Ogólnych Warunków Handlowych nie stanowią inaczej.
22.2 Jeżeli spedytor jest zobowiązany jedynie do zawarcia umów niezbędnych dla realizacji świadczeń umownych, ponosi odpowiedzialność jedynie za staranny wybór podmiotów trzecich działających na jego zlecenie.
22.3 We wszystkich przypadkach, w których spedytor ponosi odpowiedzialność za utratę lub uszkodzenie towaru, jest zobowiązany do zwrotu wartości i kosztów zgodnie z § 429, § 430 kodeksu handlowego.
22.4 Jeżeli § 425 i nast. oraz § 461 ust. 1 kodeksu handlowego nie obowiązują, spedytor ponosi odpowiedzialność za szkody, które powstały w wyniku
22.4.1 – niedostatecznego opakowania lub oznaczenia towaru przez zleceniodawcę lub osoby trzecie;
22.4.2 – uzgodnionego lub zgodnego z praktyką przechowywania na wolnym powietrzu;
22.4.3 – ciężkiego przypadku kradzieży lub rozboju (§ 243, § 244, § 249 kodeksu karnego);
22.4.4 – działania siły wyższej, warunków atmosferycznych, uszkodzenia urządzeń lub przewodów, skutków działania innych towarów, uszkodzenia przez zwierzęta, naturalnej zmiany towaru – wyłącznie w takim zakresie, w jakim zostanie mu udowodnione zawinione spowodowanie szkody. Jeżeli szkoda mogła powstać w wyniku wymienionych powyżej okoliczności, wówczas przyjmuje się, iż powstała ona w wyniku takiej okoliczności.
22.5 Jeżeli z tytułu szkody spedytorowi przysługują roszczenia wobec osoby trzeciej, za którą nie ponosi on odpowiedzialności, lub jeżeli ma wobec osoby trzeciej roszczenia odszkodowawcze wykraczające poza jego własną odpowiedzialność, wówczas jest zobowiązany do przeniesienia tych roszczeń na zleceniodawcę na jego żądanie, chyba że spedytor przejmie dochodzenie tych roszczeń na zlecenie i ryzyko zleceniodawcy w drodze specjalnego porozumienia. Zleceniodawca może także zażądać, aby spedytor odstąpił mu wszystkie roszczenia wobec osoby trzeciej w celu wykonania zobowiązania. Nie narusza to § 437 kodeksu handlowego. Jeżeli roszczenia zleceniodawcy zostaną zaspokojone przez spedytora lub w ramach ubezpieczenia spedycyjnego, prawo do odstąpienia obejmuje wyłącznie część roszczenia wobec osoby trzeciej wykraczającą poza usługę spedytora lub ubezpieczenie.
23. Ograniczenie odpowiedzialności
23.1 Odpowiedzialność spedytora w razie utraty lub uszkodzenia towaru (szkoda w towarze) jest, z wyjątkiem zleconego magazynowania, ograniczona pod względem wysokości
23.1.1 do kwoty 5 € za każdy kilogram wagi brutto przesyłki;
23.1.2 w przypadku uszkodzenia towaru w trakcie transportu za pomocą środka transportu, które jest inne niż przewiduje punkt 23.1.1, do maksymalnej kwoty odpowiedzialności określonej przepisami dla tego przewozu;
23.1.3 w przypadku umowy przewozu obejmującej transport różnymi rodzajami środków transportu, włączenie z transportem morskim, inaczej niż przewiduje punkt 23.1.1. do 2 SDR za każdy kilogram.
23.1.4 w każdym przypadku wystąpienia szkody maksymalnie do kwoty 1 mln € lub 2 SDR za każdy kilogram, w zależności od tego, która kwota jest wyższa.
23.2 W przypadku utraty lub uszkodzenia tylko pojedynczych paczek lub części przesyłki maksymalna kwota odpowiedzialności obliczana jest według wagi brutto
– całej przesyłki, jeżeli wartość całej przesyłki uległa obniżeniu,
– części przesyłki, której wartość uległa obniżeniu, jeżeli obniżenie wartości dotyczy tylko części przesyłki.
23.3 Odpowiedzialność spedytora za szkody inne niż szkody w towarze, z wyjątkiem szkód osobowych i rzeczowych dotyczących mienia osób trzecich, jest ograniczona pod względem wysokości do trzykrotności kwoty, którą należałoby zapłacić w przypadku utraty towaru, maksymalnie do kwoty 100.000 € za każdy przypadek wystąpienia szkody. Zapisy § 431 ust. 3, § 433 kodeksu handlowego pozostają bez zmian.
23.4 Odpowiedzialność spedytora jest w każdym przypadku, niezależnie od ilości wniesionych roszczeń z tytułu szkody, ograniczona do 2 mln € za każde zdarzenie ubezpieczeniowe lub 2 SDR za każdy kilogram utraconego lub uszkodzonego towaru, w zależności od tego, która kwota jest wyższa; w przypadku kilku poszkodowanych spedytor ponosi odpowiedzialność proporcjonalnie w stosunku do ich roszczeń.
23.5 Naliczenie SDR przeprowadza się zgodnie z § 431 ust. 4 kodeksu handlowego.
24. Ograniczenia odpowiedzialności w przypadku dyspozycji składowania
24.1 Odpowiedzialność spedytora z tytułu utraty lub uszkodzenia towaru (szkody w towarze) w przypadku dyspozycji składowania jest ograniczona
24.1.1 do kwoty 5 € za każdy kilogram wagi brutto przesyłki,
24.1.2 maksymalnie do wysokości 5.000 € za każdy przypadek wystąpienia szkody; jeżeli szkoda zleceniodawcy polega na różnicy pomiędzy spodziewanym a rzeczywistym stanem magazynowym (punkt 15.6), wówczas wysokość kwoty z tytułu odpowiedzialności jest ograniczona do 25.000 € niezależnie od liczby przypadków wystąpienia szkody stanowiących przyczynę różnic inwentaryzacyjnych. W obu przypadkach zapisy punktu 24.1.1 pozostają bez zmian.
24.2 Punkt 23.2 obowiązuje odpowiednio.
24.3 Odpowiedzialność spedytora za inne szkody niż szkody w towarze, z wyjątkiem szkód osobowych i rzeczowych w mieniu osób trzecich, jest w przypadku dyspozycji składowania ograniczona do 5.000 € za każdy przypadek wystąpienia szkody.
24.4 Odpowiedzialność spedytora w każdym przypadku, niezależnie od tego, ile roszczeń z tytułu zdarzenia wystąpienia szkody zostanie wniesionych, jest ograniczona do 2 mln € za każde zdarzenie; w przypadku kilku poszkodowanych spedytor ponosi odpowiedzialność proporcjonalnie w stosunku do ich roszczeń.
25. Ciężar dowodu
25.1 W przypadku wystąpienia szkody zleceniodawca jest zobowiązany udowodnić, iż przekazał spedytorowi towar w określonej ilości i o określonych właściwościach bez widocznych uszkodzeń (§ 438 kodeksu handlowego). Spedytor jest zobowiązany udowodnić, że dostarczył towar w takim samym stanie, w jakim go otrzymał.
25.2 Udowodnienie, iż szkoda w towarze wystąpiła w trakcie transportu za pomocą środka transportu (punkt 23.1.2), należy do tego, kto tak twierdzi. Jeżeli nie wiadomo, gdzie powstała szkoda, na żądanie zleceniodawcy lub odbiorcy, spedytor jest zobowiązany wykazać przebieg transportu na podstawie dokumentacji punktów przejęcia (punkt 7). Przyjmuje się, że szkoda wystąpiła na tym odcinku transportu, dla którego spedytor nie przedłoży niebudzącego zastrzeżeń dokumentu.
25.3 Spedytor jest zobowiązany zatroszczyć się o ustalenie, gdzie wystąpiła szkoda będąca podstawą roszczenia, uzyskując informacje i środki dowodowe.
26. Roszczenia pozaumowne
Powyższe zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności obowiązują zgodnie z § 434, § 436 kodeksu handlowego także w odniesieniu do roszczeń pozaumownych.
27. Wina kwalifikowana
Powyższe zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności nie obowiązują, jeżeli szkoda powstała w wyniku
27.1 działania umyślnego lub rażącego niedbalstwa spedytora lub jego pracowników pełniących funkcje kierownicze, lub wskutek naruszenia istotnych zobowiązań wynikających z umowy; przy czym w ostatnim przypadku roszczenia odszkodowawcze są ograniczone do możliwych do przewidzenia typowych szkód;
27.2 – w przypadkach określonych w § 425 i nast., § 461 ust. 1 kodeksu handlowego, w wyniku działania spedytora lub osób wymienionych w § 428, § 462 kodeksu handlowego, w sposób umyślny lub w wyniku lekkomyślności oraz ze świadomością prawdopodobieństwa wystąpienia szkody.
28. Zgłoszenie szkody
Zgłoszenie szkody reguluje § 438 kodeksu handlowego.
29. Ubezpieczenie spedytora od odpowiedzialności
29.1 Spedytor jest zobowiązany do zawarcia i kontynuowania z towarzystwem ubezpieczeniowym swojego wyboru ubezpieczenia od odpowiedzialności na typowych dla rynku warunkach, które zabezpieczy jego odpowiedzialność wynikającą z umowy przewozu zgodnie z Ogólnymi Niemieckimi Warunkami Spedycyjnymi oraz zgodnie z ustawą do wysokości standardowych kwot odpowiedzialności.
29.2 Dopuszcza się ustalenie maksymalnego świadczenia odszkodowawczego za każdy przypadek szkody, zdarzenie szkodowe i rok; dopuszcza się także ustalenie udziału spedytora.
29.3 Spedytor może powołać się wobec zleceniodawcy na Ogólne Niemieckie Warunki Spedycyjne jedynie wówczas, gdy w chwili udzielania zlecenia przedstawi dostateczną ochronę ubezpieczeniową w zakresie odpowiedzialności cywilnej.
29.4 Na żądanie zleceniodawcy spedytor jest zobowiązany do okazania potwierdzenia zawarcia ubezpieczenia od odpowiedzialności wydanego przez ubezpieczyciela.
30. Miejsce spełnienia świadczenia, właściwość sądu, przyjęte prawo
30.1 Miejscem spełnienia świadczenia dla wszystkich stron jest miejsce, w którym znajduje się oddział/filia spedytora, do którego skierowane jest zlecenie.
30.2 Sądem właściwym w przypadku wszelkich sporów prawnych wynikających ze stosunku umowy lub związanych z nim, jest dla wszystkich stron, o ile są one kupcami [uwaga tłum.: „kupiec” w rozumieniu niemieckiego kodeksu handlowego], sąd obejmujący swoją jurysdykcją miejsce, w którym znajduje się oddział spedytora, do którego skierowane jest zlecenie; roszczenia kierowane przeciwko spedytorowi będą rozstrzyganie wyłącznie przez ten sąd.
30.3 W odniesieniu do stosunków prawnych pomiędzy spedytorem a zleceniodawcą lub jego następcami prawnymi obowiązuje prawo niemieckie.
Ogólne Warunki Handlowe
Proszę mieć na uwadze także Ogólne Warunki Handlowe

http://www.toennies.de/service/agb.html